С точки зрения шахмат войны, Сяо Цзянь мог проверять детали многих вещей, например, характеристику Ревеня [Источник укуса].
Когда Сяо Цзянь сосредоточился на характеристике [Источник укуса], он естественным образом получил строку подробной информации:
Поглощение всего сущего, разблокировано на 1 уровне на пятой стадии.
Сяо Цзянь переместил внимание на одну позицию выше и посмотрел на опцию [?]. Под этой опцией сразу же появилось выпадающее меню:
Назначить как—
Ферзь (0/1), атака +5, защита +5, здоровье +10, подвижность +10.
Ладья (0/2), атака +5, здоровье +5, подвижность +7.
Конь (0/2), атака +3, здоровье +5, подвижность +3.
Слон (0/2), защита +3, здоровье +3, подвижность +5.
Пешка, защита +1, здоровье +1.
– Так вот что имелось в виду под [Королём]? – пробормотал Сяо Цзянь, глядя на это меню.
Теперь он наконец понял, что означала характеристика [Король] на его карте персонажа.
Раньше он думал, что его атрибуты – полная ерунда, но только характеристика [Король] уже сама по себе была целой системой!
Но почему предыдущие карты слуг не могли активировать особые эффекты [Короля]?
Сяо Цзянь задумался и предположил, что это может быть связано с атрибутом "слуга" на картах слуг.
На карте атрибутов Ревеня чётко написано "Карта персонажа", что полностью совпадает с его собственной картой персонажа.
Похоже, в будущем ему нужно будет собирать больше карт, подобных [Карте Священного Зверя], которые могут призывать персонажей.
Теперь вопрос: кого назначить?
Сяо Цзянь взглянул на свойства Ревеня...
Может, назначить его "Ферзём"?
Хотя это звучит немного странно, ведь ферзь – это кот, но, как говорится, лучше синица в руках, чем журавль в небе.
– Мой ферзь, я решил назначить тебя, – потряс Сяо Цзянь Ревеня и торжественно объявил.
– !!?? – глаза Ревеня расширились, будто он столкнулся с чем-то невероятным.
Затем он начал отчаянно бороться, пытаясь высвободиться из рук Сяо Цзяня, и, расправив задние лапы, энергично показал свои два "колокольчика".
Сяо Цзянь посмотрел на "колокольчики", затем на Ревеня.
На кошачьей мордочке Ревеня читалось явное недоумение и даже испуг.
– Хм... протест отклонён! – заявил Сяо Цзянь.
– Кто сказал, что ты котёнок? Котята не имеют права голоса! Ха-ха-ха, прими свою судьбу, мой ферзь...
– Мяу-мяу? – сначала Ревень издал возмущённый крик, но вскоре он перешёл в недоумённый вопросительный тон.
Потому что он тоже заметил, что стал сильнее.
╭───Карта персонажа───╮
Священный Зверь·Ревень
Атака: 6 | Защита: 6 | Здоровье: 15
Подвижность: 17
Характеристики: (опущены)
╰─────────╯
– Мяу-мяу-мяу? – Ревень смотрел на Сяо Цзяня с изумлением, будто увидел что-то невероятное.
– Хм... – Сяо Цзянь погладил кота по голове и снова проверил характеристики Ревеня.
Он внезапно обнаружил, что на характеристике [Ферзь] появилось выпадающее меню "Назначение", но на этот раз опция [Ферзь] изменилась на (1/1).
Другими словами... Сяо Цзянь мог в любой момент изменить назначение.
Ну, это вполне соответствует характеру [Короля].
В этот момент котёнок ещё не знал, что в будущем может лишиться позиции ферзя, но это не мешало ему радоваться сейчас.
Видя, как он возбуждён, Сяо Цзянь дважды сложил его "колокольчики" и поставил на землю.
– Вуууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууууу
http://tl.rulate.ru/book/112873/5326940
Готово:
Использование:
